Μιλώντας για την ανάγκη η χάραξη πολιτικής στη χώρα να αποκτήσει στρατηγική και κουλτούρα συνεργασίας, η κ. Διαμαντοπούλου έφερε το παράδειγμα της Κορέας, η οποία κατάρτισε συγκεκριμένο σχέδιο με ποσοτικούς στόχους και ορίζοντα 5ετίας (αυτόματα πλοία, εισαγωγή ρομπότ κατά 25% στο στρατιωτικό σώμα, υποθαλάσσια drones που θα μεταφέρουν την εικόνα στους αλιείς κ.ά.). Η κ. Διαμαντοπούλου χαρακτήρισε καθοριστικής σημασίας την έμπνευση ενός εθνικού στόχου, με όραμα, για δραστική αλλαγή του ελληνικού μοντέλου, με τη συνδρομή της πολιτικής αλλά και της επιχειρηματικής και της ακαδημαϊκής κοινότητας.
«Η τεχνητή νοημοσύνη γίνεται πανταχού παρούσα νοημοσύνη, με την ικανότητα να βλέπει, να ακούει, να μιλά, να μυρίζει, να νιώθει, να αντιλαμβάνεται χειρονομίες, να διασυνδέεται με το μυαλό και το όνειρό μας», ανέφερε χαρακτηριστικά στο πλαίσιο του συνεδρίου του Economist η επιστημονική σύμβουλος του «ΔΙΚΤΥΟΥ» για τη Μεταρρύθμιση στην Ελλάδα και την Ευρώπη Εύη Χατζηανδρέου. Η ίδια στάθηκε σε τρεις παραμέτρους ως αναδυόμενες μεγάλες τάσεις που οδηγούν στην ενίσχυση της βαθιάς μάθησης και γνώσης: επεξεργαστική ισχύς (10.000 φορές αυξημένης από το 2000), κόστος αποθήκευσης (3.000 φορές μειωμένο από το 2000), ανάπτυξη δεδομένων (ραγδαία αυξανόμενη από το 2010).
Μεταξύ άλλων, η κ. Χατζηανδρέου επεσήμανε -επικαλούμενη το Ινστιτούτο Picker- τις βασικές αρχές μιας υγειονομικής περίθαλψης με τον ασθενή στο επίκεντρο, ανάμεσα στις οποίες, ο σεβασμός στις προτιμήσεις των ασθενών, η πρόσβαση στη φροντίδα, η συνέχεια και εξέλιξη, η συναισθηματική υποστήριξη, η πληροφορία και εκπαίδευση.
«Ιδεοληψίες και αναχρονισμοί έχουν κρατήσει το ελληνικό πανεπιστήμιο περίκλειστο και σε απόσταση από το οικονομικό γίγνεσθαι και την επιχειρηματικότητα», συμπέρανε κατά την ομιλία του στο συνέδριο του Economist ο καθηγητής φαρμακολογίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης Αχιλλέας Γραβάνης, τονίζοντας ότι η διεθνής πρακτική τα πανεπιστήμια να συνεργάζονται με την οικονομία, να την τροφοδοτούν με καινοτομία και να συμμετέχουν στην παραγωγή πλούτου και νέων θέσεων εργασίας απουσιάζει από την Ελλάδα. Ο κ. Γραβάνης υπογράμμισε ότι οι μεγάλες εταιρείες υψηλής τεχνολογίας αναπτύσσουν πλέον ερευνητικά εργαστήρια αιχμής μέσα στις πανεπιστημιουπόλεις και κλείνουν τα δικά τους. Το 60% των φαρμάκων στις ΗΠΑ και το 20% στην Ευρώπη έχει αναπτυχθεί σε ακαδημαϊκά ερευνητικά εργαστήρια. Στον χώρο της βιοτεχνολογίας οι μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες υπολογίζεται ότι επενδύουν κάθε χρόνο σε κοινά προγράμματα έρευνας και καινοτομίας με τα πανεπιστήμια πάνω από 65 δισεκατομμύρια δολάρια (outsourcing). «Η χώρα μας οφείλει να είναι παρούσα σε αυτήν την έκρηξη επενδύσεων τεχνολογίας. Διαθέτει εξαιρετικό, διεθνώς ανταγωνιστικό επιστημονικό προσωπικό στα ΑΕΙ και στα Ερευνητικά της Κέντρα το οποίο μόνο την τελευταία 5ετια έχει φέρει από ευρωπαϊκά ανταγωνιστικά ερευνητικά προγράμματα 1,1 δισεκατομμύρια Ευρώ», πρόσθεσε ο κ. Γραβάνης, σημειώνοντας ότι «οι ελληνικές εταιρείες επίσης και οι τράπεζες πρέπει να δημιουργήσουν τα κατάλληλα επενδυτικά εργαλεία (venture capitals) για την χρηματοδότηση κοινών ερευνητικών έργων και κοινών εταιριών τεχνοβλαστών (spinoffs, startups) μέσα στα πανεπιστήμια και τα ερευνητικά μας κέντρα». Στο πλαίσιο αυτό, εξέφρασε την άποψη ότι η Ελλάδα θα πρέπει να μιμηθεί το παράδειγμα «αντίστοιχων μικρών χωρών με εξαιρετικό ανθρώπινο κεφάλαιο», όπως το Ισραήλ, η Ολλανδία και οι σκανδιναβικές χώρες. «Η ενεργοποίηση των δημοσίων και ιδιωτικών φορέων προς την κατεύθυνση αυτή μπορεί να είναι μία ουσιαστική απάντηση στο brain drain και να βάλει με αξιώσεις την χώρα στην απίστευτα μεγάλη αγορά της Βιοπληροφορικής που αυξάνει με εκθετικούς ρυθμούς», εκτίμησε ο κ. Γραβάνης.
