της Άννας Διαμαντοπούλου
Προέδρου του ΔΙΚΤΥΟΥ
πρ. Επιτρόπου ΕΕ & πρ. Υπουργού
Τέσσερις εκπρόσωποι χωρών – πρωταγωνιστών της Ανατολικής Μεσογείου των ΗΠΑ, της Τουρκίας, του Ισραήλ και της Ελλάδας απάντησαν στο ερώτημα του Δικτύου: «Προϋποθέσεις για την ειρήνη και την σταθερότητα στην Ανατολική Μεσόγειο».
Παρόντες εκατοντάδες πολίτες που απέδειξαν το ενδιαφέρον της κοινωνίας να ακούσει και την άλλη άποψη. Διαφορετικές προσεγγίσεις, αντιτιθέμενα επιχειρήματα και διατυπωμένος από όλους ο κοινός στόχος της ειρήνης. Η ένταση μεταξύ των κρατών της λεκάνης της Ανατολικής Μεσογείου αυξάνεται συνεχώς. Ο ενεργειακός πλούτος φαίνεται να είναι η βασική αιτία αλλά όχι μόνο, αυτής της έντασης.
Στις μεγάλες διαφορές υπάρχουν τρείς λύσεις: πόλεμος, διάλογος και διαιτησία με όρους του Διεθνούς Δικαίου.Ο πόλεμος απορρίπτεται από όλους. Ο διάλογος και η διαιτησία παίρνουν τα χαρακτηριστικά «επικοινωνίας κωφών». Ίσως όπως συνέβη πολλές φορές στην ιστορία χρειάζεται μία λύση «out of the box».
Ας παραδειγματιστούμε από το τι συνέβη στην άλλη γειτονιά μας, την ΕΕ, στο τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου σε χώρες κατεστραμμένες, με εθνικά μίση και εθνικούς οικονομικούς ανταγωνισμούς. Τότε έγινε μία επιλογή για πολυμερή συνεργασία που αντιμετωπίστηκε σ αρχή με χλευασμό και απαξίωση…
Το «σχέδιο Σουμάν» έθετε μία σειρά παραδοχών που αφορούσαν την ανάγκη άρσης των εθνικών αντιπαλοτήτων και την σταδιακή επίτευξη οικονομικών στόχων που θα έδιναν οικονομική ανάσα στους λαούς. Η κύρια πρόταση και η άμεση δράση αφορούσε σε ένα θέμα περιορισμένο, αλλά σημαντικό. Την παραγωγή άνθρακα και χάλυβα που έπρεπε να υπαχθεί σε μια κοινή ανώτατη αρχή. Όλοι κέρδισαν σε ειρήνη και ευημερία. Έτσι γεννήθηκε η ΕΕ.
Τότε ήταν ο άνθρακας και ο χάλυβας …τώρα είναι το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο. Ενώ οι πολιτικές των επιμέρους διακρατικών σχέσεων συνεχίζονται, ας σκεφτούμε ανατρεπτικά και μακροχρόνια.
Η ιστορία δεν είναι ιδεοληψία εξελίσσεται και διδάσκει. Ακόμα και όταν δεν υπάρχουν αναλογίες, ας διδαχθούμε από ιδέες που παρήγαγαν αποτελέσματα.
Σ΄αυτήν την κατεύθυνση κινείται το ΔΙΚΤΥΟ.
Η συζήτηση για την συνεργασία στην Αν. Μεσόγειο μπορεί να ξεκινήσει με έναν αριθμό χωρών, μέσα από ThinkCTanks, Πανεπιστήμια και λοιπούς φορείς, με την έμμεση στήριξη των κυβερνήσεων. Βέβαια ο τελικός λόγος αφορά στις αποφάσεις των ηγετών και στη σωστή χρήση της κατάλληλης συγκυρίας.
*Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη έκδοση της εφημερίδας ΤΑ ΝΕΑ, 20/2/2020